Όταν το 2007 κάηκε η Πάρνηθα, το κράτος δήλωσε με τυμπανοκρουσίες ότι όλη η καμένη Πάρνηθα θα κηρυχθεί αναδασωτέα προς αποφυγή των «γνωστών παράπλευρων απωλειών». Μετά την πρόσφατη φωτιά που κατέστρεψε μεγάλο μέρος της Βορειο-Ανατολικής Αττικής, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε: «Όπου υπήρχε δάσος θα ξαναγίνει δάσος». Αυτές οι διαχρονικές δηλώσεις της κεντρικής κυβέρνησης για την κήρυξη αναδασωτέων όλων των καμένων εκτάσεων, είναι ωμή ομολογία ότι το κράτος, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ και ΔΕΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ για το ποιές εκτάσεις είναι δασικές!!!
Έτσι, για να μην καρπωθούν το δάσος «αμαχητί» όσοι ειδικεύονται στις πυρκαγιές και στην ενθυλάκωση καμένων εκτάσεων, το κράτος κηρύσσει αναδασωτέο το «δάσος». Τρομάρα του… Μα εάν ξέραμε το ποιο ακριβώς είναι το δάσος, σε ψηφιακούς χάρτες με γεωγραφικό πλάτος και γεωγραφικό μήκος, η κεντρική διοίκηση δεν θα είχε κανένα απολύτως λόγο να κηρύξει την καμένη έκταση αναδασωτέα. Σκέψου να κηρύσσεις ανακατασκευάσιμο κάθε οικοδόμημα που καταστρέφεται από την φωτιά για να εξασφαλισθεί ότι το ακίνητο δεν θα το «βουτήξουν» οι επιτήδειοι...
Έτσι, κάθε φορά που καίγεται κάποιο «δάσος» γίνεται το κάτωθι: «… στάλθηκε στο Εθνικό Τυπογραφείο, για δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η απόφαση 3220 του περιφερειάρχη Αττικής Χαράλαμπου Μανιάτη, με την οποία κηρύσσεται αναδασωτέα καμένη έκταση 36.158,942 στρεμμάτων της Πάρνηθας…» Που οδηγεί αυτό; Στην διαφθορά και στην αδιαφάνεια μπας και βρούμε κάποιον «τρόπο» να ΜΗΝ κηρυχθεί αναδασωτέα κάποια έκταση… Όπως ακριβώς φαίνεται ότι έγινε στην Πάρνηθα με μια έκταση 62,59 στρέμματα δάσους που «…έχουν μεν καεί από την πρόσφατη πυρκαγιά, αλλά δε δύναται να κριθούν αναδασωτέα, αφού με τον νόμο 3139/2003 βρίσκονται σε νόμιμη αλλαγή χρήσης…» Ωραία είναι τα «δάση» και ωραία καίγονται. Αλλά κανείς δεν ξέρει πόσα τελικά δάση έχουμε!!!
Όμως, πιάσαμε δύσκολη κουβέντα… «Τι είναι δάσος;» Η επιστήμη δεν μπορεί να απαντήσει σε αυτή την μεταφυσική ερώτηση… Την απάντηση την έδωσαν «σαφέστατα» οι πολιτικοί μας στο «Σύνταγμα της Ελλάδος». Στο άρθρο 24, στην Ερμηνευτική δήλωση, αναφέρεται:
«Ως δάσος ή δασικό οικοσύστημα νοείται το οργανικό σύνολο άγριων φυτών με ξυλώδη κορμό πάνω στην αναγκαία επιφάνεια του εδάφους, τα οποία, μαζί με την εκεί συνυπάρχουσα χλωρίδα και πανίδα, αποτελούν μέσω της αμοιβαίας αλληλεξάρτησης και αλληλοεπίδρασής τους, ιδιαίτερη βιοκοινότητα (δασοβιοκοινότητα) και ιδιαίτερο φυσικό περιβάλλον (δασογενές). Δασική έκταση υπάρχει όταν στο παραπάνω σύνολο η άγρια ξυλώδης βλάστηση, υψηλή ή θαμνώδης, είναι αραιά».
Καταλάβατε τον ορισμό; Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης (470-399 π.χ.) είχε δώσει την λύση στο πρόβλημα μας λέγοντας: « Η Έναρξη της Σοφίας είναι ο Ακριβής Καθορισμός των Όρων».
Όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 200 χρόνια δεν κατόρθωσαν ΠΟΤΕ να συντάξουν δασολόγιο για να γνωρίζουμε όλοι τα δάση μας και καταντήσαμε να είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν έχει δασολόγιο. Για να μην ξεχνιόμαστε, ούτε κτηματολόγιο δεν έχουμε… Έτσι, για την επίλυση του προβλήματος, «εισήχθη ο ορισμός του δάσους στο Σύνταγμα …»
Διαβάζοντας καλύτερα το άρθρο 24 του Συντάγματος, κάποιοι, περιέργως, μπαίνουν σε κρυφές και περίεργες σκέψεις: «εάν δηλαδή βάλω φωτιά και κάψω κανά δύο φορές ένα δάσος και δεν κηρυχθεί η έκταση αναδασωτέα, πάπαλα το δάσος…». Αρκεί βέβαια να φροντίσω να «δώσω τα απαραίτητα στους κατάλληλους…» Αυτός είναι ο κύριος λόγος των πυρκαγιών και των καταπατήσεων: Το άρθρο 24 του Συντάγματος και ο ορισμός του «δάσους»!
Δεν χρειαζόμαστε ορισμούς «για το τι είναι δάσος;». Χρειάζεται ΜΟΝΟ ΝΑ ΟΡΙΣΟΥΜΕ «το ποιες ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΕΛΟΥΜΕ να ΕΙΝΑΙ ΔΑΣΙΚΕΣ!». Όλα τα άλλα είναι εκ' του πονηρού!!!
Δεν θέλουμε τα κριτήρια που τα ερμηνεύει ο καθένας όπως θέλει. Θέλουμε το γεωγραφικό πλάτος και μήκος όλων των δασών πάνω σε ψηφιακούς χάρτες! Και όταν μια έκταση είναι δασική και καεί, η ίδια η φύση φροντίζει να την ξανακάνει δάσος. Δεν απαιτείται, ούτε κήρυξη αναδάσωσης, ούτε τίποτε!
Βέβαια «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Από τα πολύ παλιά χρόνια είναι γνωστό ότι «ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται!». Το ότι δεν έχουμε δασολόγιο βοηθά και στην καταπολέμηση της ανεργίας. Ξέρετε πόσα επαγγέλματα βρίσκουν ‘απασχόληση’ στην προσπάθεια να καρπωθούν κάποιοι τις εκτάσεις άλλων και στην παράνομη ανέγερση κτισμάτων με ότι σημαίνει αυτό (παράνομη απόκτηση τίτλων, χτίσιμο, σύνδεση ρεύματος, υδροδότηση, κλπ);
- πολιτικοί μηχανικοί και τοπογράφοι
- δικηγόροι, συμβολαιογράφοι και δικαστικοί υπάλληλοι
- μοναχοί και ιερείς
- τοπικοί άρχοντες
- οικοδόμοι και λοιπά επαγγέλματα
- πολιτικοί και πολιτικά στελέχη υπουργείων
- μάρτυρες στις δίκες, κλπ.
Ενδιαφέρον θα ήταν επίσης να μπορούσαμε με κάποιον τρόπο να μάθουμε πόσες δίκες γίνονται στην Ελλάδα που έχουν ως αντικείμενο αμφισβητούμενες εκτάσεις και αυθαίρετες κατασκευές. Πόσες αιτήσεις γίνονται για «χαρακτηρισμό μιας έκτασης ως δασικής», εάν γίνονται, και κυρίως πόσες αιτήσεις γίνονται για «αποχαρακτηρισμό μιας δασικής έκτασης».
Θεοφάνης Γιώτης / Theofanis Giotis, MSc, PMP®, MCT, CTT+
Theofanis.Giotis@giotis.org
Σύμβουλος Επιχειρήσεων και Πρόεδρος Ελληνικού Ινστιτούτου Διοίκησης Έργων (PMI GREECE)
Νευροκοπίου 17, 15669 Παπάγου
Αθήνα, 29 Αυγούστου 2009
Ref: August/2009/Forest/
No comments:
Post a Comment